Strijdbare jongeren – de tweede bijeenkomst van het Marxistisch Forum

De tweede bijeenkomst van Marxistisch Forum op zondag 8 november was met meer dan 50 aanwezigen wederom een succes. Hier volgt een verslag van de discussie die zich focuste op de royementen en op het SP verkiezingsprogramma. Ook werd een Uitvoerend Comité gekozen.

 

SP tegen de heksenjacht – Motie

De heksenjacht, die eind oktober zonder aankondiging begon met het royeren van vijf kaderleden, was het grote onderwerp van de bijeenkomst op 8 november. Jongere MF-deelnemers uiten hun frustratie over de gang van zaken en hoe het partijbestuur van de SP de democratie van de eigen jongerenorganisatie ondermijnde, terwijl oudere MF-deelnemers hun solidariteit uitspraken – immers zouden zij zelf veel jaren geleden geroyeerd zijn op basis van hun marxistische politiek. Vaak wordt in deze context door deelnemers het recht op factievorming bepleit. 

De discussie werd naar aanleiding van het steekwoord “factie” ook langzamerhand semantisch. J.R. bracht in dat men vrij “allergisch” op het woord factie kan reageren omdat het woord vrij isolationistische trekjes heeft. G.O. bracht in dat heel veel mensen er inderdaad een allergische reactie tegen hebben, en als MF moeten we praktische ideeën daarover uiten, en duidelijk maken dat er al ‘kliekvorming’ in de partij is, dit maakt het open en zichtbaar. Er bepaald nu een kliekje in Amersfoort en Den Haag wat de partij doet. Die vorm van factievorming is wel toegestaan, en dat is een argument dat we moeten maken.

G.O. stelde verder dat dit een strijd voor de lange adem wordt. De oproep tegen de heksenjacht moet zo breed mogelijk worden gedeeld, zodat het goed zichtbaar wordt. M.E. bracht hierop een motie in dat het Marxistisch Forum zich uit zou spreken tegen de heksenjacht, de royementen van vijf leden en de schorsing van een lid. M.O. en Y.K. breidden de dimensie van deze motie nog ietsjes uit: MF zou zich niet alleen tegen de al gebeurde royementen uitspreken, maar tegen de anti-democratische praktijk an sich.

Dit voorstel werd met 48 stemmen voor aangenomen, er waren 0 stemmen tegen en 0 blanco stemmen.

 

Het Uitvoerend Comité – verkiezing

De eerste en tweede bijeenkomsten van het Marxistisch Forum werden georganiseerd door enthousiaste initiatiefnemers, die zich voor een sterk en bruisend begin hadden ingezet. Nu werd het echter tijd om een Uitvoerend Comité te verkiezen dat voortaan het deelnemersbestand zou beheren en de bijeenkomsten gaat organiseren.
Er waren vier leden die zich kandidaat hebben gesteld voor een plek binnen het Uitvoerend Comité (kort UC).

 

Michel Eggermont is sinds 2005 bestuurslid in Utrecht en 11 jaar lid geweest in de gemeenteraad, en momenteel lid in de Provinciale Staten voor de SP. Eggermont is naar eigen zeggen “vaker op lijsten gezet vanwege zijn politiek” en vindt het belangrijk dat het Uitvoerend Comité geen eigen organisatie wordt, maar een uitvoeringsorgaan van het discussieplatform.

 

Emil Jacobs is sinds 2003 SP-lid, sinds een aantal jaren voorzitter van Sittard-Geleen en is in het verleden ook ROOD-lid geweest. Vorig congres waagde Emil een poging tot meer democratisering binnen de partij toen hij een motie indiende om het congres tot het hoogste orgaan van de partij te verklaren. Ook verdedigde hij op de partijraad het voorstel meermaals om deze voor partijleden integraal te streamen.

 

Senad Delic is sinds begin 2019 SP- en ROOD-lid, pas in oktober 2019 is hij actief lid geworden. Sindsdien zet hij zich in voor de afdeling van Rotterdam en ambieert vooral internationalistisch socialisme. Zijn politiek doel zijn meer ideologische scholingen binnen de partij.

 

Jeroen van Rosmalen vindt het belangrijk om “de eigen banen” goed te kennen en zich als linkse front binnen de partij effectief te organiseren. Geluiden vanuit alle kanten moeten volgens Jeroen georganiseerd gehoord kunnen worden binnen de partij. Hij is bestuurslid van de afdeling Utrecht.

 

De discussie wijst uit dat de MF-kandidaten zich solidair opstellen met zowel geroyeerde SP-leden als niet-SP-leden, allebei zouden welkom zijn bij het Marxistisch Forum.
Elke kandidaat werd uiteindelijk met een meerderheid aangenomen.

 

Amendementen

Hierna volgde een inhoudelijke discussie over het verkiezingsprogramma. Hier waren een aantal moties en amendementen op ingestuurd.

De eerste die werd besproken was een amendement ingestuurd door W.B. waarin samenwerking met China als supermacht na te streven, om aan te sluiten bij het Belt and Road Initiative, de zogenaamde nieuwe zijderoute. De indiener stelt dat Nederland als economie dan minder afhankelijk zou zijn van de Verenigde Staten. Het tweede punt houdt de nationalisering van bedrijven in, bijvoorbeeld NS of KLM. Volgens W.B. zou dit een duurzaam alternatief zijn voor het heffen van belastingen. “Meer bedrijven moeten in publieke handen”, volgens de indiener.

Dit wijzigingsvoorstel stoot op veel kritiek vanuit de MF-deelnemers. Veel deelnemers beschouwen de samenwerking met China als problematisch, omdat China volgens een aantal een staatskapitalistisch land is waar de arbeidersklasse weinig te bepalen heeft. Er werd ook kritiek uitgesproken over het nationaliseringsplan. “We zitten juist in een ontwikkeling waar kapitaal heel erg globaliseert. Na de val van de muur heeft de Amerikaanse wereld orde grip genomen over de markt. De multinationals nationaliseren werkt niet”, beargumenteerde E.J.

De kritiek op het amendement overwon ook in de stemming. Het eerste punt (de samenwerking met China, “Belt and Road Initiative”) werd door 37 deelnemers verworpen. Vijf deelnemers stemden ervoor. Er waren geen blancostemmen. Het tweede punt (nationalisering) vond iets meer steun, maar werd uiteindelijk ook afgewezen – 11 stemmen voor, 27 stemmen tegen, vijf stemmen blanco.

T.F. werd op de eerste bijeenkomst door het deelnemerschap van het Marxistisch Forum gevraagd om met een voorstel omtrent de internationale strategie naar het socialisme te komen. De indiener hecht vooral waarde aan het anti-imperialisme, bijvoorbeeld in de vorm van het uitstappen uit de NATO. Ook een meer linkse migratiepolitiek ziet de indiener voor zich – “Geen nieuwe grenswacht die op bootjes gaat schieten, maar meer iets van een vakbeweging”.

C.A. was het eens dat het principe van gelijk loon voor gelijk werk werd verdedigt, maar trok dit breder dan migrantarbeid. Hoe stond het met gehandicapte werkers? Deze worden stelselmatig uitgebuit. Omdat dit niet paste in het voorliggende amendement schreef C.A. hierop nog een extra amendement. 

I.K. maakte het punt dat er wel degelijk ook verschillen bestaan tussen culturen, en zocht naar een discussie over hoe we om moeten gaan met deze verschillen. O.K. reageerde hierop door te stellen dat het amendement ging om open migratie, niet over ideologie die ons tegenstaat. Dus als er een probleem wordt gezien, zou je dus vooral tegen moeten stemmen. T.F. reageerde ook dat I.K. wellicht bang is voor aanvallen vanuit rechts en dat daar dan wellicht een keer een aparte discussie voor moet komen. Deze wrijvingen hebben een bepaalde oorsprong, zo leven migrantwerkers meestal in armoede. Er werd opgeroepen om hierover zeker eens wat op papier te zetten voor verdere discussie.

M.S. had problemen met het amendement met betrekking tot het democratiseren van het leger. In zijn ogen was een staand leger essentieel in verband met het hebben van een gedegen beroepskader met competenties. Er is dus eerder politiek werk nodig binnen het leger dan dit voorstel voor democratisering. O.K. stelde de vraag hoe we het leger konden democratiseren door middel van dienstplicht, M.E. sloot hierbij aan vanuit zijn ervaring als dienstplichtige toen deze werd opgeschort. T.F. reageerde op deze punten door akkoord te zijn dat de meeste moderne krijgsmachten inderdaad erg specialistisch zijn, maar dat het antwoord hierop is om juist een brede groep mensen trainen een hoop van de problemen daarin wegneemt. De dienstplicht an sich zal daarin inderdaad niks oplossen, maar georganiseerd werk bij de soldaten en gekozen officieren zijn daarin wel zinnige stappen vooruit. B.J. bracht nog in dat milities juist extreem-rechtse figuren aantrekt, terwijl een dienstplicht zorgt voor een brede afspiegeling van de bevolking. Zo verklein je juist de kans op een coup. 

B.J. kreeg hierna het woord over zijn voorstellen, in de eerste plaats over regeringsdeelname. Het principe is hierin dat we als SP zouden moeten weigeren om regeringsverantwoordelijkheid op te nemen zonder zicht op een realisatie van een socialistisch programma, laat staan door in zee te gaan met de VVD of neoliberaal beleid uit te voeren. Ten tweede wil hij 2.1 vervangen uit het huidige programma omdat dit op deze wijze arbeiders medeverantwoordelijk maakt voor hun eigen uitbuiting, door ze te motiveren over te werken en veiligheidsregels te negeren om zo de winst te verhogen teneinde de winstuitkering te verhogen. 

G.O. vond beide punten prima. Hij is al een tijd bezig met het benadrukken van het belang van een vakbondsstrategie, meestal weinig succesvol. Zo had hij recent op de regioconferentie nog gepleit voor een uitbreiding van het stakingsrecht, iets wat de vorige keer was aangenomen maar nu weer was afgeschoten. Bovendien zou regeringsdeelname dom zijn in deze context waarin de arbeidersbeweging zeer zwak staat.

A.T. bracht in dat een aanvulling wellicht beter was dan een vervanging, iets waarmee indiener B.J. kon lever. M.O. vond een aparte motie in plaats van een amendement logischer voor wat betreft regeringsdeelname. T.H. vond de huidige eis in het programma om te streven naar een republiek te vaag en wilde deze vervangen. Verder vond hij het belangrijk om “onmiddellijk” te streven naar €14 minimumloon in plaats van dit open te laten. G.O. was het hiermee eens, ook omdat dit aansluit op de eisen vanuit de vakbeweging.

B.V. bracht in dat we, gezien het voorstel-programma, ons ook uit moeten spreken tegen meer blauw op straat. De politie verdedigt immers de belangen van de burgerlijke staat. We moeten juist pleiten tegen meer bewapening van BOA’s, meer lokale en democratische controle, plus meer geld voor armoedebestrijding, de GGZ, etc. BLM is hierin een belangrijke ontwikkeling, ook binnen Nederland. Helaas had ze geen concreet voorstel, dus werd dit uiteindelijk achteraf ingediend en heeft het nieuw gekozen UC ervoor gekozen dit rond te sturen naar iedere MF’er via de mailinglist.

Tot slot bracht D.S. in dat het OV gratis moet zijn voor iedereen. Bovendien wilde ze het punt over circulaire economie schrappen. Het probleem was immers niet een gebrek aan technologie, maar een gebrek aan politieke wil. Ze wilde verder drie punten toevoegen: 1. een expliciete deadline naar klimaatneutraliteit, waarbij arbeiders in de fossiele sector worden omgeschoold; 2. een adaptatie aan het veranderende klimaat, wat nu miste; 3. een verbod op fossiele reclame en propaganda, op massamedia, scholen, en dergelijke.

C.A. wilde explicieter dat we zo spoedig mogelijk aan de slag moeten met de klimaat thema’s. G.O. maakte daarbij de kanttekening dat we ons niet moeten lenen voor “alle” maatregelen. Een energiebelasting treft vooral de werkende klasse en is daarmee onacceptabel. “De vervuiler betaald” is daarmee ook een gebrekkige slogan, omdat het de wind uit de zeilen houd voor de grootindustriëlen die er maar wat graag voor betalen, als ze maar op oude voet verder kunnen gaan. De oplossing vanuit marxistisch perspectief is een socialistische planeconomie. Daarvoor moeten we agiteren.

A.T. reageerde tot slot op G.O. en wilde daarbij aangeven wat we realistisch in het SP programma kunnen krijgen. Hoe past nationalisatie bijvoorbeeld in het programma? In het manifest van Sara Murawski staan redelijk vergaande voorstellen, wellicht zijn die het steunen waard. Deze discussie volgt ongetwijfeld later nog. 

Afgezien van de eerste inbreng hebben alle ingebrachte voorstellen een meerderheid gehaald. Als Marxistisch Forum hebben we deze dan ook online gezet op onze website. Hiermee sloten we een lange maar waardevolle discussiemiddag af.

Hiermee blijkt de toegevoegde waarde van het Marxistisch Forum die al op haar tweede bijeenkomst ooit meer discussie tussen SP’ers teweeg heeft gebracht dan de talloze avonden binnen de officiële structuren van de partij, waar het niveau vaak niet die van de schimmelwoning of het skatepark overstijgt. Dodelijk saaie avonden die totaal niet aanzetten tot nadenken, iets wat we juist nu nodig hebben in de arbeidersbeweging. Kameraden konden op deze tweede bijeenkomst van het Forum op niveau met elkaar de argumenten slijpen, wat de politieke discussie in de partij op een hoger plan tilt. Meld je vandaag nog aan en voeg ook jouw perspectieven toe en verrijk het debat.